Babannem

Ne yalan soyleyeyim babannem kucukken beni biraz hor gorurdu. Ben ortanca cocuk olusumla hep arada kalmistim. Narin ve zayif yapisayla ve ilk cocuk olmasinin getirdigi ayricalikla ablam ailede herkesin gozdesiydi. Bir kiz cocugundan sonra, ikincinin dogal (!) olarak erkek olmasi beklenmis ve dolayisiyle kiz olarak dunyaya gelmem biraz hayalkirikligi yaratmisti. Ustelik kapkara cirkin biseymisim. Ben de bu huzunlu hikayemi hep duyarak buyumus, kendime hep uzulmustum. Sonralardan cok beklenen erkek cocuk dunyaya gelmis ve babannemin gozdesi oluvermisti. Hem erkek hem de sarisindi. Cok sevmistim kucuk kardesimi ama babaanneme icerlemeden edememistim.

Uslu bi cocukmusum kucukken. Ailede olmasa da disarida herkesin gozdesi de benmisim. Cok gezermisim. Benim bi hikayem var herkes anlatir. Koyde yasadigimiz zamanlarda butun gun o komsu senin bu akraba benim ziyaret etmedigim kimse kalmazmis. Yagmur camur, kar kis dinlemezmisim. Yas 4-5. Oyle cok gezer oyle cok yorulurmusum ki en son duragim olan halam ve Veli enistemin evinde bazen bayildigim bile olurmus. Benim aslina bakarsaniz en sevdigim cocukluk hikayem bu. Gezintiligim  daha en kucuklugumden baslamis. Hayal meyal hatirladigim o gunlerden birinde oyle cok yagmur yagiyordu ki her her del kiyamet. Sokaklarda bir ben bir de muhtemelen beni  camdan izleyen arap kizi. O gun sirilsiklam olmustum ama gene de sicacik  evimize donmek yerine kapi kapi gezmeyi tercih etmistim. Gittigim her yerde de  sicacik karsilanirdim belki bu yuzden o kadar severdim gezmeyi. Hatirladigim diger karelerden biri de yasli haci teyze ve dedenin evi. Mis kokulu odalari, surmeli dolaplari ve bana her defasinda ikram ettikleri haci sekerleri.

Babannem bugun oldu benim. Olumle yasam ne kadar ic iceydi. Onun olumunu dusunurken cocukluguma donmustum. Babaannem hep bir parcasiydi. Gecen hafta vedalasmistik. Hic iyi gorunmuyordu. Her aksam geliyorsunuz, sagolun demisti. Neredeyse bir bucuk yil olmustu Turkiye'ye gitmeyeli ve onu gormeyeli. En son gorustugumuzde, yurumekte zorlaniyordu ve kucuklesmisti sanki ama gene de iyi sayilirdi. Onu yatakta o halde gorunce icim ciz etmis, aglamakli olmustum. Beni tanidin mi diyence, tanimaz miyim, Tugba'msin dedi. Adimi o koymustu. Bazen Tugba agaci diye seslenirdi bana. Eskiden herkeste var bu ad diye sevmedigim adimi son yillarda ne kadar da benimsemistim.

Her yil ben seneye cikmam derdi. Sonunda gitti babaannem. Halam heralde cocuklarin gelmesini bekliyor demisti. Hakliymis. Bir dis muhabbetine apar topar gittigim Turkiye'ye, evren beni aslinda bambaske bi sebepten gondermis.  Yeni yeni anlamlandirmaya basladigim synchronization bu olsa gerek. 

Huzur icinde yat babanne. Ismim icin tesekkurler. Iyi ki gitmeden gorebildim seni. Ve sunu bil ki ben seni hep cok sevdim.